Home
Informatie
Contact

Maak jouw eigen website met JouwWeb

Op 28 juni hadden we een informatie avond over de clinics. We kregen informatie over kleding, de trainingen, voeding enzovoort. Het is een grote groep. Op 2 juli dan de eerste training. Wat mij tegen viel, is dat een groot deel al hard loopt. In een loopgroep zit, al vaker de 4 mijl of andere runs heeft gelopen. Ik had verwacht dat het een groep zou zijn die nog helemaal moest beginnen, maar ik ben toch 1 van de weinige. Maar goed, gewoon beginnen maar. We rennen (en ik ondertussen wandelen) naar een plek waar we de 1 km loop starten. Ik ren en wandel hem uit. Dan rennen we terug, waar ben ik in hemelsnaam aan begonnen! Via een site kunnen we een schema vinden en ik zit op niveau schema 1, absolute beginner. Maar dat wist ik natuurlijk wel. In de volgende week loop ik 2 keer oor mij zelf, 1 minuut hardlopen en 1 minuut wandelen. Tweede keer lukt het om 2 minuten hard te lopen. Maar het gaat nog niet van harte, wie A zegt... De tweede zondag is het erg warm. We lopen weer naar een punt waar we gaan trainen. Al snel wordt ik benauwd, pufjes erin en weer door. Ik wordt goed opgevangen door de trainers, met 1, Jacob loop ik even een stukje apart en we praten wat en hij geeft goede tips. Terug naar de groep en we doen een interval training. Ondanks de warmte, gaat het na de extra pufjes best redelijk. In de week erop loop ik weer 2 keer voor mijzelf. Eerst 1 minuut wandelen en 2 minuten hardlopen, ik doe dat 8 keer. De keer erop loop ik al 3 minuten hard, afgewisseld met 1 minuut wandelen. Ook dit doe ik 8 keer. Zondag 16 juli ben ik niet op de training, k breng mijn jongste naar Schiphol die een taalreis gaat doen. Op maandag loop ik zelf. Schema 2 minuten wandelen, 4 minuten hardlopen en dat 5 keer. Ik doe het 6 keer en het lukt zelfs om 2 keer 5 minuten te gaan hardlopen, tevreden! Op woensdag en donderdag wandel ik 2 etappes van het Pieterpad, dus hardlopen komt er niet meer van deze week. Wel op zondag 23 juli weer trainen. Ik loop alles hard waar we "moeten" hard lopen en wandel niet meer extra, best trots op mijzelf! Op dinsdag loop ik weer voor mijzelf. Schema 5 minuten hard, 2 minuten wandelen. Lekker gelopen! Op donderdag loop ik bij de fysiotherapie. Kijken of we mijn ademhaling nog wat kunnen verbeteren. Kriig wat goede tips en besluit om na de sessie zelf nog even door te lopen. Zondag 30 juli weer trainen en ondanks de dikke hoosbui gaat het lekker. Ik loop altijd achter aan in de groep, maar hé! Ik doe het wel en loop weer hard op de momenten dat het moet en hou het vol. Nog even een leuk weetje, vanaf januari ben ik 38 kilo afgevallen. Dus dat hoef ik niet meer mee te slepen met hardlopen. In de middag ga ik naar het open honk van Oxalis Deppei. Ik vertel daar wat over mijn doel.

Delen Deel Share Delen

Dinsdag 1 augustus. Het is al avond en ik moet (wil) eigenlijk nog lopen. Ik moet echt zin maken, maar na de koffie ga ik dan toch lopen. Schema week 5 alweer. Dat betekent 6 minuten hardlopen, 1 minuut wandelen, 6 minuten hardlopen, weer 1 wandelen, 7 minuten hardlopen, 1 wandelen en nogmaals 7 minuten hardlopen. Ik besluit om bij huis te lopen. In het begin wilde ik dat niet, wilde niet dat iedereen mij zag. Nu maakt het niet meer uit, nu ik het grootste gedeelte hardloop en niet meer wandel. Ik zag best tegen deze hardloop sessie op. Al 7 minuten, poeh hé! Zou ik dat wel redden. Ik ren rondjes om de 3 flatten en het loop pad langs de flatten. Het gaat eigenlijk best lekker. Ik red het gewoon! Moe maar voldaan stap ik onder de hete douche.

Donderdag 3 augustus: Ik twijfel enorm. Wil eigenlijk wel de route van de 4 mijl lopen, maar is dat niet teveel. Maar ja, zondag met de training gaan we hem ook lopen. Om 4 uur besluit ik dan toch maar te gaan. Schema 6 lopen, 1 wandelen 2 keer en 2 keer 8 lopen en 2 minuten wandelen. Ik besluit om dat schema maar aan te houden en dan zien we wel. Na de eerste 6 minuten loop ik zo lekker, dat ik besluit om door te gaan. Doorgaan tot ik niet meer kan. Nou, gewoon die hele 4 mijl uitgelopen! Al kreeg ik het na 5 km wel zwaar. Ik zeg steeds: na 16 september loop ik nooit meer hard. Maar ach, wie weet heb ik er toch weer een nieuwe hobby bij . We gaan het zien de komende week. Mijn tijd is niet echt geweldig, 51.36. Maar hé! Ik ben net een maand bezig, Als je mij toen had verteld dat ik de 4 mijl na een maand zou lopen, had ik je hard uitgelachen. Ondertussen lopen de donaties ook binnen. Maar er kan nog veel meer bij! Alles is welkom, ook als u of jij maar een klein bedrag kan missen. Het gaat naar een goed doel. Alles gaat naar de kinderen, op vele manieren wordt hulp gegeven. De vrijwilligers zijn ook echt vrijwilligers en krijgen geen onkostenvergoeding, reiskosten. Als u of jij doneert ga ik proberen om nog een stapje harder te lopen!

Delen Deel Share Delen

Zondag 6 augustus. Tijd om te trainen met de groep. We gaan vandaag de route van de 4 mijl lopen. Bij de eerste brug, strekken en rekken. Daarna beginnen aan het lange stuk langs het kanaal. Ik loop samen met de trainer, we wandelen tussen door 2 keer een minuut. Als we bij de grote brug zijn gaan we verder, aan 1 stuk door. Ik red het weer zonder te wandelen. Het weer is een beetje drukkend warm.Maar lekker gelopen, het gaat steeds beter en ook heel belangrijk, ga er steeds meer plezier in krijgen.

Dinsdag 8 augustus. Vroeg wakker, wat ga ik doen? Meteen maar hardlopen? Na een bakje kwark met blauwe bessen, maak ik mij klaar. Ik besluit om naar Hooghalen te gaan en het Melkwegpad te lopen. In januari toen ik begon met wandelen was ik zo trots dat ik hem kon wandelen. Om even over half 8 sta ik op de parkeerplaats. Warming up, strekken en rekken en gaan met die banaan. Totaal 4.5 km in 1 keer gelopen zonder wandelen. Tevreden voor vandaag! Had ik in het begin nog iets van, na 16 september ren ik nooit weer. Nu zit ik stiekem al te kijken of ik na 16 september niet lid kan worden van een loopgroep. Het is net als met het Pieterpad lopen, het werkt verslavend. Ik, die zo'n gruwelijk hekel had aan hardlopen. De wonderen zijn de wereld nog niet uit.

Dinsdagmiddag naar de hardloop winkel geweest. In het begin had ik hardloopschoenen gekocht. Maar erg fijn zitten ze niet, voor mijn gevoel net iets te klein. Goedkoop is duurkoop klop dan ook wel weer weer. Want eigenlijk zijn het niet eens hardloopschoenen, volgens de meneer van de winkel. Na een filmpje van mijn lopen, verschillende gepast en bij 1 liep het meteen goed en zaten ze fijn. Gelukkig fijn afgeprijsd. De andere meteen op Vinted gezet en ze waren snel verkocht. Op naar donderdag, weer lopen! Maar helaas kreeg ik dinsdag in de loop van de dag pijn in mijn bovenrug. Zal wel wat overbelast zijn dacht ik. Maar de pijn werd erger, een hele scherpe pijn en ik was ook wel meer benauwd. Toch maar contact opgenomen en ik kon gelukkig naar de arts. Na wat onderzoeken bleek dat ik een longvliesontsteking heb. Verdarrie! Net nu ik zo lekker bezig ben. Pufjes ophogen, andere medicijnen erbij, ook de rottige prednison. Mij zelf even koest houden, dat is niet makkelijk voor mij. Maar het is zoals het is en ik heb goede hoop dat een betere conditie en heel wat kilo's kwijt, in mijn voordeel zullen werken. De prednison doet zijn werk en zaterdagavond wandel ik op mijn nieuwe schoenen naar mijn ouders. Een kop koffie en loop hard weer terug naar huis. Het is maar 1.25 km maar ben er tevreden mee! Ook grappig dat ik nu "maar" zeg. Op 2 juli liep ik voor de eerste keer 1 km en ik dacht dat ik dat niet zou overleven (dramaqueen)

Vandaag besloten om nog maar even niet mee te trainen. Ik kan ook wel eens verstandig zijn. Later op de app een bericht dat 1 van de trainers, vanwege gezondheidsproblemen er voor nu mee stopt. In de eerste plaats hoop ik dat het allemaal mee valt. Maar jammer is het wel. Heb goede tips van hem gekregen en de belangrijkste is voor mij: ik liep anderhalf week geleden de 4 mijl. Vorige week zondag had ik al een tijd in mijn hoofd dat ik wilde lopen. Want erg snel ging het niet. Niet doen zei hij, jou doel was om de 4 mijl uit te lopen, dat kun je nu, ga je niet druk maken om de tijd. Hij heeft zo gelijk, wat boeit het hoe snel of hoe langzaam ik ben. Vanavond ga ik weer een stukje rennen, weer iets verder dan gisteren proberen!

Zondag 13 augustus. In de avond heb ik zelf een rondje gelopen. Ging best lekker en ik heb 3 km gelopen. Dinsdag na enige twijfel, mee gedaan aan de loopgroep. De loopgroep is van 1 van de trainers, Harry. Tijdens de clinics mogen wij hierbij aan sluiten. In het begin was dat natuurlijk een no go voor mij, maar durf ik het nu wel aan? Ik besluit om de stoute hardloopschoenen maar aan te trekken en doe mee. We lopen in, wat strek en rek oefeningen en lopen dan rondje om de brug met snel de trap oplopen. Daarna lopen we naar een fietspad en daar lopen we een rondje van ongeveer 650 meter. De kunst is, om elk rondje ongeveer de zelfde tijd te lopen. We lopen het rondje 5 keer en ik kom elke keer rond de zelfde tijd aan. Daarna lopen we nog een stukje van de 4 mijl en we sluiten af met rek en strek en ontspanning oefeningen. Yes! Ik deed het maar mooi wel even. Bijna 7 km in de benen. Thuis plof ik neer, koffie, douchen en ik lig op tijd in mijn bed,

Woensdag een heugelijk feit. Ik heb mijn streefgewicht behaald en ben nu 40 kilo afgevallen. Nu de kunst om op dat gewicht te blijven. Niet meer terug naar.... Maar zeker ook niet meer afvallen. Donderdag besluit ik om weer met de loopgroep mee te gaan doen. Harry is er vandaag niet, de training wordt overgenomen door Clemens. Na het inlopen en strekken en rekken gaan we op pad. Bijna 8 km, en ja ik had het best zwaar. Maar ook dit keer, ik deed het toch maar wel weer! Ik ben nu 6 en een halve week bezig. De eerste keer dacht ik, dit word hem echt niet! Maar met regelmaat lopen, kom je toch steeds wat verder. Ik krijg er ook echt plezier in. Niet altijd tijdens het lopen, want het is soms echt afzien voor mij. Maar als ik het dan toch weer gedaan heb, dan is het fijn! Ik heb mij dan ook aangemeld bij de atletiek vereniging. Na de 4 mijl wil ik verder lopen, en in een groep is het toch fijner dan alleen.

Lopen voor Oxalis Deppei. Zoals ik eerder vertelde hebben ze mij en de kinderen geholpen met veel dingen. Maar er zijn uiteraard nog veel meer kinderen... 1 van de kinderen is Geert. Ik heb hem zelf niet gekend, maar zijn moeder ken ik nu wel. Geert is van hetzelfde jaar als mijn jongste zoon, 2002. Afgelopen week zou hij 21 geworden zijn, maar helaas werd Geert niet ouder dan 15 jaar. Overleden aan de gevolgen van een hersenstam tumor. Ook Geert, zijn ouders en zus kwamen in contact met Oxalis Deppei. Geert had een hartenwens, een cross motor bezitten. Met veel hulp, donaties en ook met hulp van Oxalis Deppei is de motor er gekomen, helaas heeft Geert er zelf nooit op kunnen rijden. Ook hebben ze in mei 2017 een dag georganiseerd voor Geert. Na de jaren van Geert zijn overlijden is er nog steeds contact. Dat zelfde ervaar ik ook, nu mijn jongens volwassen zijn. Ze laten je niet meer los en je blijft lid van de grote familie. De leden van Oxalis Deppei zijn allemaal vrijwilligers. Daarom is het geld zo hard nodig, om andere kinderen, ziek, misbruikt, of op welke manier dan ook hulp nodig zijn te helpen. Het verhaal van Geert heeft mij altijd geraakt, mede omdat hij net zo oud als mijn jongste is. Met hem gaat het goed, met Geert liep het helaas anders af. Vette pech, dat was wat Geert zei... Doneren kan nog steeds, zodat er nog meer kinderen geholpen kunnen worden. Omdat ieder kind telt. *geplaatst met toestemming van moeder Geert*

Zondag weer de loop clinic. Na de strek en rek oefeningen, doen we loopschool. Houding, en dat soort dingen. Daarna rennen we naar een bekende plek. De eerste training waren we hier ook. Een rondje van 1 km. Toen om te kijken wat je kon. Nu om te kijken of het trainen een beetje nut heeft. De eerste keer was een crime. Wandelen tussen door, want kon het echt niet in 1 keer. De moed zakte mij toen in de schoenen. Dit gaat niets worden... maar opgeven doen we niet aan, dus ik ging door. Steeds wat verder. Nu 7 weken later, heb ik meer vertrouwen erin. Ik loop de 1 km nu een minuut sneller en pak meteen een extra rondje erbij. Dik tevreden dus! Onderstaande foto, de loopschool route.

Dinsdag weer mee met de loopgroep van Harry. We doen een duurloop, bijna 7 km. Het gaat best lekker vandaag, dus tevreden.

Donderdag, geloof dat ik wat hoofdpijn heb, misschien ook wat buikpijn. Oké, niet zo heel veel zin vandaag, maar dan maak ik maar zin! Dus we gaan weer mee doen met de loopgroep. Al snel heb ik extra pufjes nodig, de luchtvochtigheid is hoog. Daarna gaat het best lekker. We lopen in de (Marsdijk) wijk. Twee zijstraten en dan tussendoor terug en versnellen. Steeds een straat verder, dus het rondje wordt steeds groter. Even rust en dan terug, zigzaggend korter dan heen. Alsnog een best stukje. Je mag ook in 1 rechte lijn. Maar ik laat mij niet kennen en ga voor het grote stuk. Ben echt op, misschien een beetje te gek gedaan. Na de cooling down naar huis. Ik moet huilen als ik thuis ben. Weet eigenlijk niet waarom. Moe, emotioneel, dat ik al zo ver kan nu? Ik hou niet van huilen, dus lekker douchen. Proteïne kwark eten en op tijd naar bed. Nog 3 weken voor de 4 mijl loop. Ik heb er alle vertrouwen in, u ook? Doneren kan nog steeds? Ik loop harder dan de donaties lopen. Het geld komt heel goed terecht lieve lezers!

Zondag 27 augustus. Weer de clinics. Trainer Harry is er niet, dus neemt Clemens het over. We gaan weer de 4 mij lopen. Maar eerst strekken en rekken. Ik loop de 4 mijl prima, natuurlijk moe aan het eind. Maar niet helemaal meer kapot en de rest van de zondag ook niet.

Maandag ben ik zo fit dat ik besluit om in de ochtend een kort rondje te rennen. Na afloop (lekker slim) vraag ik toch maar even in de groepsapp, of dit wel slim is. Nee dus, lichaam zeker een dag rust geven. Oepsie! Gelukkig loop ik maar een dikke 2 km. Maar niet meer doen dus!

Op dinsdag begin ik met klavertje 4 hangers te verkopen. Ik heb er 150 en het loopt als een tierelier. Op vrijdag ben ik uitverkocht. Weer een mooi bedrag erbij voor Oxalis!

Dinsdagavond weer mee doen met de loopgroep. Ook dit keer is trainer Harry er niet, maar Clemens is een goede vervanger. We gaan 8 km hoor ik, oeps! Na inlopen, strekken en rekken gaan we op pad. Op een stuk trekken we steeds een sprintje. Voor het eerst kan ik de groep goed bijhouden. Dat is best wel fijn! Het is voor mij een record, 8 km. Maar ik hou het goed vol gelukkig.

Donderdagavond is Harry er weer. We lopen naar Loon, waar we een korte route steeds herhalen. Tot aan de tunnel, rustig lopen en dan een sprintje trekken. Na een paar keer gaan we weer verder. Naar een heuvel(tje) Deze rennen we ook een paar keer op en af. Behoorlijk pittig! Maar we doen het wel weer natuurlijk. Dan weer terug lopen naar beginpunt. Al met al ook weer bijna 8 km. Ook dit keer kom ik goed met de groep mee. Blijft verbazingwekkend hoe snel het eigenlijk gaat. In 2 maand van een paar honderd meter hardlopen naar 8 km. Heb dan 2 weken voor de 4 mijl, er ook alle vertrouwen in! Foto hier boven: heuveltje op en af.

Zondag 3 september. Vanmorgen weer clinic en we gaan de 4 mijl lopen. Iemand van de organisatie is er bij en van Unive loopt zelf mee, inclusief dochter in wandelwagen. Ik loop best lekker, tijd had ik nog wel graag iets sneller gezien. Aan de andere kant is het wel al een paar minuten sneller dan dat ik de eerste keer op tijd liep. Bij de finish krijg ik even geen adem meer. Maar even rustig blijven, en al snel gaat het weer beter. Meneer van de 4 mijl heeft foto's gemaakt, zie hier boven.

Maandag ga ik met mijn jongste naar Ameland. Even genieten van het mooie weer, zee en strand. Dinsdagmiddag komen we weer. Eten maken en hup weer naar de loopgroep van Harry. Poeh hé! We lopen 10 km en het laatste stuk had ik het echt zwaar in combinatie met het warme weer. Woensdag is het dan ook echt even bijkomen. Donderdagmiddag begint zwemmen weer. Ik ben begeleidster bij G zwemmen Aqua 68. Gelukkig zijn er genoeg, zodat ik een beetje voor mijzelf kan zwemmen en kan helpen met ons jongste lid. Want ik wil zo graag weer naar de looptraining, nog 2 keer voor de 4 mijl en dan weer volop mee doen met zwemmen. Van te voren in de groepsapp, we doen kalm aan, 5 a 6 km en loopschooltraining. We lopen eerst naar een parkeerplaats en doen loopschooltraining, levert hilarische beelden op, hopelijk geen camera in de buurt. Daarna lopen we nog door naar Loon en zo weer terug naar beginpunt. Toch nog 7 km. Ik mopper een beetje, maar goed we doen het toch maar weer, met dit warme weer. Het eind is in zicht, nog 1 week trainen voor de 4 mijl. Wat een vooruitgang heb ik geboekt. Ja, af en toe is het echt afzien. Heb ik amper puf om nog onder de douche te stappen. Maar al met al gaat het boven verwachting. In het begin riep ik dat ik na 16 september nooit meer ging hardlopen, maar ik ga gewoon door. Doneren kan nog tot en met zaterdag 16 september. Dan maak ik bekend hoeveel ik opgehaald heb voor Oxalis Deppei. Al moet ik nog even de 4 mijl uitlopen natuurlijk, maar daar heb ik alle vertrouwen in! Doen mensen, doen! Het geld wordt goed besteed!

Nog een leuk nieuwtje: volgende week komt mijn verhaal op de Unive website, samen met 2 andere deelnemers van de clinics. Ook te lezen op de social media van Unive, en 4 mijl Assen. Maar ik zal het hier uiteraard ook plaatsen.

Zondag 10 september: vandaag de laatste dag van de clinics. Van de organisatie krijgen we het startpakket, het 4 mijl shirt en startnummer. Met elkaar op foto en dan weer lopen. Het is warm en we doen een korte run. Even over de helft stoppen we bij het huis van trainer Harry. Zijn vrouw heeft allemaal bekers water klaar staan, komkommer en snoepjes. Gezellig zo even een pauze! Daarna rennen we weer naar het eindpunt. Na 11 weken zijn de clinics voorbij! Wat gaat het achteraf weer snel.

Foto gemaakt door Alie, mede clinic loper.

Dinsdag loop ik weer met de loopgroep mee. Ook vandaag gaan we niet heel intensief lopen. We lopen eerst een piramideloop. Daarna nog een stuk door de wijk. Al met al toch nog weer 8 km.

Donderdag ga ik weer zwemmen met G zwemmers bij de zwemclub. Ik doe weer kalm aan, want ik wil vanavond weer lopen bij de loopclub. Tot ik thuis ben.... hoofdpijn en dit keer echt en ik ben moe. Ik besluit om dan maar niet te gaan. Ook vandaag ben ik moe, heb ik zelfs net een tijd geslapen. Ik geef er maar aan toe, misschien komt het omdat de 4 mijl nu dichtbij is. Ik weet dat ik het kan, dat ik hem uit kan lopen en daar gaan we morgen voor!

Hierbij nog de link van het artikel van Univé:

unive.nl/noordnederland

De 4 mijl!

De laatste! Zaterdag 16 september, en dan is het zover. Vandaag ga ik de 4 mijl lopen. Ik begin de ochtend met kwark, en eieren. Om 11 uur ben ik bij de tent, waar ik het startpakket ophaal voor Manoah. Zoon van mijn vriendin, 5 jaar en ik ga met hem eerst nog de kidsrun lopen. Super geregeld, voor de kinderen is het gratis, inclusief shirt en medaille. Ik loop naar het winkelcentrum. Heb mijn drinken in de auto laten liggen, dus ik koop een flesje, want goed drinken voor de loop was het advies. Daar komt Manoah, gebracht door zijn moeder die ziek is. Wel is een andere vriendin mee van moeder en kleine broer. We lopen weer terug naar het park en Manoah trekt zijn shirt aan. Om 12 uur precies start de kidsrun. Manoah dacht na paar meter rennen, daaaggg ik ga wandelen. Ook goed jongen, maakt niet uit. De laatste meters (500) rennen we wel weer en we komen rennend over de start. Na ons nog 2 kinderen, dus yeah niet laatste! Meteen een medaille en er staat water klaar en fruit, Manoah wil een banaan. Trots als een pauw op zijn medaille, gaan we nog even samen op bankje zitten. Dan weer terug naar het winkelcentrum, waar zijn mama alweer staat. Apetrots rent hij naar haar toe om zijn medaille te laten zien. Sommige dingen zijn voor anderen zo gewoon. Maar ook voor Manoah is dit een overwinning waar hij trots op mag zijn!

Ik koop weer terug naar het park en zoek de wc. Nog even plassen en dan naar de auto. Ik besluit mijn 4 mijl shirt uit te doen en een hemdje aan te doen, het is al knap warm. Ik loop naar het punt waar we hebben afgesproken met de clinics groep. Ik eet nog een ei en een banaan. We gaan naar een veldje vlakbij en doen de warming up. Daarna is het wachten tot het 2 uur is. Ik ben best zenuwachtig, waar voor? Geen idee eigenlijk. Om 2 uur begint het dan. We staan allemaal in vakken, elk vak 100 lopers op nummer. Wij staan in vak nummer 900-999. Elke minuut start er 1 vak, dus we starten na ongeveer 9 minuten. Daar gaan we dan, eerst nog rustig naar de start, want dan gaat je tijd echt lopen. Ik zie Charles en Patrick staan van Oxalis Deppei, en even later Didi en Bart. Zo fijn dat ze er zijn! Dan is het lopen, toch wel even anders dan training. Mensen aan de kant, muziek en warm! Na een tijdje halen 2 van de clinics groep mij in, ik besluit om achter hun te gaan lopen, mijn hazen dus. Het eerste stuk is een lang stuk langs het kanaal. Maar de brug waar we over moeten is in zicht! Als ik de brug over ben, komt al snel het waterpunt. Op de helft! Ik gris een bekertje water en een natte spons. Neem een paar slokken, Ik ga door met hardlopen maar dat gaat niet zo makkelijk als je rent. De natte spons knijp ik uit, heerlijke verkoeling! Ondertussen ren ik mooi door. Best veel die ook even wandelen, maar ik wil en zal hem hardlopend doen. We zitten aan de andere kant van het kanaal, niet zo' n lang stuk. Nog een aardig lang stukje en dan de bocht om. Vanaf hier nog ongeveer een km. Onze trainer staat aan de kant. Op naar de loopbrug en wat is die zwaar om op te gaan. Eraf gaat dan weer een stuk makkelijker. De finish is in zicht, nog even doorzetten. YES! Gehaald ik ben over de finish waar Bart, Didi, Charles en Patrick staan maar eerst mijn medaille. Ik ben echt compleet kapot. Water, ik moet water en ik pak ook meteen maar een banaan. Heb echt even de tijd nodig om op adem te komen. Ik krijg 3 bossen bloemen, zo lief! Na een tijdje loop ik met Patrick (mijn bodyguards, EHBOers) naar de auto. We lopen terug naar Didi en Bart die lekker in de schaduw zitten. Ik overhandig de houten kaart met het bedrag erop. Eindbedrag was op moment van kaart maken bijna 475, uiteindelijk is het bedrag 500 euro geworden! Zo gaaf! Dank aan iedereen! We maken foto's en dan neem ik afscheid van B,D,P en C. Ik loop naar het terrein en zie een paar van de clinics. We kunnen onze naam en tijd in de medaille laten graveren, wat ik doe. Daarna eet ik poffertjes. Vandaag mag dat, heb er zin in en ze smaken heerlijk! Ik ga daarna naar huis, het is mooi geweest. Wat een avontuur was het. Ik heb het gedaan, ik heb het hardlopend volbracht. Ben niet snel trots op mijzelf, maar nu wel! Ik ga door met hardlopen. Bij de loopgroep van de trainer van de clinics en atletiekclub. Ondertussen al weer ingeschreven voor meerdere runs. Dit jaar staan er nog 5 op de planning. Iedereen bedankt voor het lezen! Dit was hem!

Powered by JouwWeb